Zondag is de afgelopen maanden wasdag in huize Verboon. Ontstaan uit bezuinigings overwegingen (goedkope stroom) sluipt zoiets er in en voor je het weet wil je geen afspraken meer maken op de zondagavond omdat je dan altijd was vouwt en als je dat niet op zondagavond doet is gelijk de hele week chaos. Want onmiddelijk kan niemand meer een onderbroek vinden in de berg was in de huiskamer/keuken/slaapkamer/gang. Waardoor ze prompt te laat op school/werk komen en je je weer moet verontschuldigen tegen de juf, die ook wel weet dat je aan het verbouwen bent, maar tegelijk heel duidelijk ziet dat de verwaarlozing bij de kinderen in geslagen is. (wat ze natuurlijk nooit zal zeggen, daar is ze veel te lief voor, maar je zíet het in haar ogen elke keer dat ze vertelt hoe goed Bodhi kan lezen of wat een leuke jongen hij is)
Ook nu, terwijl de puin om ons heen elke dag hoger wordt, is het dus zaak om het wekelijkse was schema aan te houden, zodat ik niet een week met een panisch schuldgevoel rond hoef te lopen, want dat is nooit echt prettig. Dus ben ik vanochtend fris en vrolijk vanuit onze woning in de antoniushof met een wasmand aangekomen om me strak aan het schema te houden. Zodat de RRR, de drie r's die volgens alle zwangerschaps en opvoedings voorlichtingsfolders een goede moeder maken (rust, reinheid en regemaat) gehandhaafd zullen worden.
http://www.opvoedingswinkel.nl/OSS/opvoedingsthema7.htm
Goed idee. Maar makkelijk is het niet. Een paar dagen geleden is er een latij (zie een eerder blog voor wat dat precies is) geplaatst in wat de open keuken gaat worden op de eerste verdieping. Maar dat geboor in de muur zorgt voor een heleboel fijn gruis, zodat die verdieping inmiddels een licht oranje gloed heeft. En in die keuken, die nu half open is, maar nog niet echt, staan op dit moment onze wasser en droger. Tussen de lege bierblikjes en naast de uitpuilende vuilnisbak, bij de lege wodkafles naar links. En als klap op de vuurpijl sta je daar te proberen je was van de ene in de andere machine te laden zonder er gruis op te krijgen en kijk je op om het verschikte gezicht van een Tjool uit Slowakije te zien, die nog net niet in zijn onderbroek maar wel erg slaperig 'zijn' keuken in komt om de kater van de dag ervoor weg te spoelen. Waarna je je foto's op je blog wilt zetten, maar dan moet je de slaapkamer van zijn collega in en hoewel deze jonge mannen er heel vriendelijk uitzien is het geen aanlokkelijk idee om met ze in je eigen slaapkamer te staan, want ze zijn wel sterker dan jij en je weet ook dat de buren niet op of om zullen kijken als ze een gil meer of minder horen na het gebeuk van de afgelopen week.
Maar goed, aan al deze obstakels heeft de juf geen boodschap, die wil gewoon een kind wat op tijd in de klas aankomt, bij voorkeur met onderbroek. Dus zit ik hier maar even mijn tijd uit te tiepen tot ik er een tweede was in kan doen. Met als groot voordeel dat ik even lekker rust heb, want pappa is met de kinderen het park in. want de kinderen, die kunnen hier nu echt niet rondlopen, behalve om af en toe even goodwil te kweken bij de mannen, wat wij inmiddels een 'there will be blood momentje' noemen. In 'Annelou, kom nog even langs als je Yeshe van de creche gehaald hebt, die peperdure wasbak is aangekomen en we hebben een 'there will be blood momentje' nodig om de mannen er van te overtuigen dat we echt geen juppen met te veel geld zijn. (zie de film voor uitleg)
En zo kom je dan toch aan die drie r's. omdat je je aan je schema houdt....
zondag 6 juli 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten