Marktplaats

Terwijl mijn moeder beter dan ik foto's kan bewerken, printen en zelfs zelf boekjes drukt via de hemaservice, doet mijn vader nog steeds niets via internet. Om gordijnen te kijken trokken wij vanochtend dus, zeer verfrissend, de stad in. Eerst naar de Hema, die eigenlijk een minder groot assortiment hadden dan ik had gedacht, daarna via de V&D naar de Bijenkorf. En overal iets gevonden, dus dat is fijn. Maar wat me vooral bezig hield, tijdens dit uitstapje, is hoe weinig ik eigenlijk nog in winkels kom. Ik zit achter de computer en tiep 'zeepbakje' waarna ik het betreffende object 200 keer via marktplaats aangeboden krijg (valt bij zeepbakjes nou juist tegen, trouwens) en het gelijk kan bestellen. Het is handig, zeker als je zo veel moet als ik op dit moment. Maar natuurlijk wel minder gezellig. Want appelpunten met koffie heb ik hier thuis niet. En het laat zien hoe we inmiddels echt tot verschillende generaties behoren. Want ook mijn moeder, die verder erg goed is met de computer, wil eigenlijk niets kopen via de computer. Ze wil niet eens internetbankieren.
Hoe deden ze dat dan, met kinderen? Hoe konden ze al die dingen kopen die je nodig hebt? Waar haalden ze de tijd vandaan? En terwijl ik dat denk, bedenk ik dat ook dit weer in mijn thema van de week past. Ze kochten gewoon minder, want ze hadden niet de hele tijd dingen nodig. Waardoor ik me alweer realiseer dat Marktplaats en internetwinkels handig zijn, maar ook gevaarlijk. En dat ik wel over het speelgoed van de kinderen kan klagen en wat zij allemaal willen, maar zelf moet ik ook uitkijken. Niet alleen in de winkel, maar zelfs hier, veilig achter de computer...