vanuit de keuken kan je nu ook doorkijken. (wacht maar tot dat verder opengebroken is, dan weet je helemaal niet meer wat je ziet)
Het kinderleven gaat overal tussendoor gewoon fijn door.
En Don qui mamma blijft verwoede pogingen doen om het toch nog een klein beetje gezellig te houden...
Ach en wee, het loopt hier af en toe vol met mannen die dingen bekijken. Grote mannen vooral, die steeds vrolijker beginnen te kijken, want een bouwplaats, daar kunnen ze wel wat mee. Onze twee zoons laten zien hoe verschillend hun ouders zijn als er om acht uur 's avonds nog geluiden door het huis denderen.
Bodhi: Zo kan ik niet slapen hoor.
Yeshe: Waar is míjn hamer, mamma?
maar goed, de muur is weg, er liggen latijen (een soort betonnen dwarsbalken, voor wie dat net zoals ik niet wist) onder de granito vloer in d egang beneden, zodat die niet naar beneden stort (bleek nergens op te rusten) en Arijjan, die dit kunststuk zelf heeft uitgevoerd, is er zonder kleerscheuren onder vandaan gekomen. Okeeee, met kleerscheuren en een schaafwond die er gruwelijk uit ziet maar volgens hem best mee valt. Maar de vloer is niet op zijn hoofd gevallen, dat is ook wat waard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten