het is alweer laat, kwart over 11. Dat zijn geen tijden. En dan wil ik nog zo veel, nadenken over het huis, de kinderen, mezelf. Misschien een mailtje schrijven, een verassende gedachte hebben... het gaat niet gebueren vrees ik, ik zoek in deze computer nog een fototje en dan is het wel weer genoeg... (op de een of andere manier zie ik dan de tekst onderaan, dus, leuk, vakantie en yeshe die eet en man, ik heb soms zo'n rimpels op fotos.. t is dat ik weet dat ik toch ook de grote mensen graag zie op een blogje maar dat maakt niet echt blij)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten