nog eentje

deze had ik nog even over het hoofd gezien, wat was ie klein zeg...

teruggevonden foto's

in een zoektocht naar foto's voor iets heel anders kwamen er een aantal foto's tevoorschijn van een tijdje geleden.

wat verbouwfoto's

wat verbouwfoto's van de benedenverdieping. die staat dus nog vol met dozen, een roeimachine (interesse om hem over te nemen, iemand?) een keuken die we er in moeten zetten (we is een groot woord, 'zij'want ik kan dat natuurlijk niet) en een kast vol met gereedschap. ook te zien op de eerste foto is waar de vorige bewoners een stuk steunmuur weggehaald hebben (staat nu een stempel onder) het gaat zoooo mooi worden, denk ik steeds... gelukkig dat we nu boven kunnen wonen...

De tuin

Sinds gisteren ben ik bezig me te verdiepen in de tuin. Niet echt de hele tuin, maar dat deel van waaruit de studentenbalkons recht bij ons naar binnen kunnen kijken. Dat was niet zo'n heel erg probleem, dacht ik, want we gingen toch tzt beneden wonen en dan trek je boven de gordijnen dicht en klaar.
Maar ja.
Nieuwe weken, nieuwe plannen.
En dit plan, dat Lex beneden komt wonen, lijkt er te zijn om te blijven. Daar ben ik ook erg blij mee. Het is gezellig en prettig financieel en fijn dat we er voor elkaar kunnen zijn. Maar je gaat dus wel anders naar die midden verdieping kijken. En naar de balkons. (waarvan een klein stukje hieronder een foto te zien is)
Inmiddels wat adviezen gekregen van mensen die al veel langer over bomen en planten nadenken dan wijzelf en we denken nu aan een combinatie tussen de eerder genoemde leibomen, die natuurlijk wel hoog genoeg moeten worden en 'klimophekjes' dichter naar het raam toe. Ik ga daar straks een tekening van maken die ik ook zal posten.
het is leuk, dit doen, maar het voelt ook onwennig. Als spijbelen.
Maar wat is er nou niet spijbelen als je geen vaste opdrachten hebt? Moeilijk hoor, jezelf de ruimte geven te genieten, maar ook niet weg vluchten van je verantwoordelijkheden...

bodhi en gijs de bouwer

hier dan, de chaos

tegen deze muur moeten leibomen komen zodat we geen inkijk meer hebben.

schandelijk...

het is echt gruwelijk zo slecht als ik dit blog bijhoud. Ontstaan omdat ik meer wilde staat er nog minder dan op de andere.
Maar dat gaat veranderen, het gaat mijn verbouwblog worden. En dat houdt in dat er veel foto's komen binnenkort van verbouwwerkzaamheden.
Nu nog niet.
want ik moet eerst de tuin opruimen...

passen en meten

Heel soms schrijf ik iets over de verbouwing. Een nieuw gerestaureerd hek, het schuren van een deur, dat soort dingen. Maar echt los ben ik er nog niet echt over gegaan. dat heeft heeeeeel veel redenen.
De voornaamste daarvan is, dat we nog steeds niet echt zijn begonnen.
Waarom? Waarom met twee kinderen wonen in de chaos? Ach... verbouwen kost veel. Tijd, energie, geld. En daar moeten we zuinig mee om gaan. Want van al die dingen heeft niemand toch ooit genoeg?
Daarnaast hebben we ons plan serieus aangepast. We hebben namelijk met mijn vader afgesproken dat hij volgende lente bij ons komt wonen.
...
Ja, dat is nogal wat.
Ik heb het er vast nog wel eens uitgebreider over, maar voor nu de korte versie.
Hij woont hier om de hoek op de bovenste verdieping (bij mijn moeder van wie hij is gescheiden, al 35 jaar, ga ik nu niet uitleggen verder) en de trappen gaan hem steeds moeilijker af. Hij wil graag hier in de buurt blijven en ik zie het niet voor me dat hij naar een aanleunflat zou moeten ergens ver weg.
Wij wonen nu al sinds driekwart jaar op de bovenste verdiepingen. En hebben de benedenverdieping leeg staan. Dus op die bovenste verdiepingen redden we het ook nog wel. Plus dat het fijn is voor de kinderen en ook om bij hem in de buurt te zijn als hij over een aantal jaren echt minder kan.
Dus.
Plannen om.
Nieuwe plannen.
maar nu komen ze over een paar maanden dan echt.
Eerst beneden en dan boven.
Spannend.
Vandaag ga ik meten en een plattegrond maken.
Wie weet zet ik die binnenkort wel online

Vorige herfst had ik geen idee hoe ons huis en leven er op dit moment uit zou zien. Dus plantte ik vol vertrouwen een heleboel bollen in de tuin. De tuin is nog niet af, maar de bollen komen wel op... En dat geeft weer hoop voor de toekomst!

leuk, zo'n scanner, maar hoe werkt het?

onrustig

Het is grappig, maar het starten van dit blog maakt me op een vrolijke manier onrustig. Ik wil er opeens heel veel mee, platjes, plaatjes, plaatjes. Maar ook de kinderverhaaltjes waar ik aan bezig ben plaatsen en de tekeningetjes die daar bij gaan horen. Ik wil tekeningen in scannen, maar dan heeft iemand met zijn voet op de scanner gestaan en die van de computerdoos geduwd, zodat die scanner nu naast de computer ligt. Niet getreurd, dan kan ik schrijven over de tennisles van Bodhi en hoe leuk dat was. (erg leuk!) Of zijn gestunt met een scateboard gisteren waar hij boven op zijn hoofd vanaf is gevallen, zodat hij eruit ziet als een bokser na een zware wedstrijd (vreselijk niet leuk) of over Yeshe die de hele dag 'Wat doe je nou?'en 'Wat is dat?' roept.
Maar uiteindelijk heb ik niet eens de rust om iets te schrijven, niet iets wat ergens naartoe gaat.
Dus laat ik het hierbij. Voor nu heb ik wat links neergezet naar blogs en webwinkels en (roddel) tijdschriften online. In de komende maanden zal ik over die dingen en andere dingen wel wat gaan schrijven. Hier thuis stuiter ik vrolijk verder.
Misschien eens kijken of ik die scanner aan de praat krijg...

Zoeken naar een vorm

Een van de redenen om een nieuw en ander blog te beginnen, is dat ik zelf zo geniet van blogs met leuke plaatjes. Zoals deze foto die Bodhi met zijn nieuwe camera van zijn nicht Nina maakte. Die maakt me blij. En vrolijk.

een nieuw blog

De afgelopen tijd blog ik op Hyves. Niets mis mee en ik wil ook graag op Hyves blijven bloggen, maar de vormgeving daar is wel erg beperkt. Dus ga ik mijn blogjes vanaf nu ook hier posten. Plus extra blogjes met meer fotootjes en wie weet ontdek ik zelfs wel hoe ik filmpjes moet posten, haha.
De komende periode zal het nog wel even een zooitje zijn, terwijl ik wat leer en expirimenteer. Maar goed, daar zullen jullie dan ook fijn getuige van kunnen zijn.
Of niet.
En dat is ook prima.